De uit Leiden afkomstige Dylan groeide op in een sportieve familie. Met een moeder die aan ultra cycling doet werd het fietsen met de paplepel ingegoten en kwam Dylan al vroeg ik aanraking met extreme uitdagingen. Een verhuizing naar de US resulteerde in selectie voor het hardloopteam van zijn school:”Omdat we in Houston, Texas woonden trainden we vaak voor schooltijd en stond ik om 6 uur ’s ochtends al op de atletiekbaan. Toen ik besloot om terug in Nederland te gaan studeren pakte ik echter andere sporten op.”
Zoals vele studenten kwam ook Dylan in aanraking met de roeisport, die hij op een redelijk niveau bedreef. Daarvoor was hij ook actief op het water, maar dan als surfer: kitesurfen, windsurfen. Maar hij miste het competitieve element dat hij bij de loopwedstrijden had leren ervaren. Toen een blessure een terugkeer in de roeisport verijdelde pakte hij de handschoen op en nam deel aan Alpe d’Huzes.
“Ik houd van extreme duur. Zo begon het idee voor deelname aan een Ironman zich te ontwikkelen,” aldus de Leidenaar. Hij meldde zich aan bij het lokale ZVL, ging deelnemen aan de teamcompetities in de 2e divisie en won zijn eerste twee wedstrijden meteen. Waar ligt de limiet? Een vraag die Dylan graag beantwoord wil zien. “Vorig jaar debuteerde ik met 4u07 op de Halve van Nieuwkoop en mocht meedoen aan het WK Ironman 70.3 in St. George. Dit jaar wil ik kijken of een proflicentie haalbaar is,” spreekt de vastberaden triatleet zijn ambities uit.
Die eerste hele triathlon moet er nog steeds van komen en – na revalidatie van een ongelukkige valpartij - staat Dylan in aanloop naar zijn eerste hele bij onderstaande races aan de start:
25-06 Ironman 70.3 Westfriesland
09-07 Halve Iron bikes Willebroek
27-08 World Championship Ironman 70.3 Lahti (bij kwalificatie in Hoorn)
01-10 Ironman Barcelona
